Karnawał w Wenecji to najstarsza tego typu zabawa w Europie, która już od początków swojego istnienia przyciągała zainteresowanie podróżnych. Trudno się dziwić skoro na kilka tygodni całe miasto zmienia się w jeden wielki roztańczony korowód, a ilość kolorowych strojów i ekstrawaganckich masek przyprawia o prawdziwy zawrót głowy.
Karnawał Wenecki – kiedy
Historia weneckiego karnawału rozpoczyna się w odległym średniowieczu, ale jego rozkwit przypadł na wiek XIV. Parady mieszkańców miasta z użyciem masek i kostiumów służyły przykryciu różnic pomiędzy bogatymi, a biedniejszymi wenecjanami. W ten sposób mogli chociaż na chwilę oderwać się od swoich codziennych ról i zagrać kogoś innego, kim chcieliby być w wyobraźni. Idea ta została zawieszona na krótki czas w okresie panowania Napoleona, ale czym prędzej wrócono do niej wraz z początkiem XIX wieku.
Świętowanie trwa od Tłustego Czwartku do dnia poprzedzającego Środę Popielcową. W te dni na każdym weneckim placu i ulicy możesz natknąć się na przynajmniej jednego przebranego mieszkańca, a nierzadko dołączają do nich także turyści. Największa feta rozgrywa się oczywiście na Placu Św. Marka, pod czujnym okiem patrona miasta. Na płycie rynku staje gigantyczna scena, na której przebierańcy mogą występować do woli. Jest to bowiem czas zapomnienia i rozpusty! 😀 Nikt nie podchodzi wtedy do problemów zbyt poważnie, oddając się niezmierzonej ilości rozrywek. W pobliskim Pałacu Dożów można również podziwiać wystawy masek kolekcjonowanych przez lata. A jak wygląda historia sławnej weneckiej maski?
Karnawał w Wenecji – stroje
Te robione z gipsu, papieru lub gazy ozdoby miały nie tylko zakrywać twarz i zatajać tożsamość uczestników karnawału. Ich głównym celem było wyrażenie społecznych nastrojów lub życzeń, a niekiedy stanowiły również odpowiedź (często dość ironiczną) na problemy życia codziennego, komentowały sytuację polityczną kraju. Do najczęściej wybieranych masek należy ta, przedstawiająca wizerunek doktora zarazy z charakterystycznym szpiczastym nosem upamiętniająca epidemię dżumy, która niegdyś nawiedziła Wenecję.
Świętowanie kończy się we wtorek przed Środą Popielcową. Wówczas odbywa się jeden z największych w Europie pokazów sztucznych ogni, a po weneckim Canale Grande płyną gondolierzy trzymający w rękach pochodnie. Zakończenie karnawału obwieszcza natomiast dzwon z Bazyliki na Placu Św. Marka, który o północy symbolicznie wybija swoją melodię. Wtedy nie pozostaje już nic innego jak zdjąć maski, gdyż zaczyna się okres Wielkiego Postu, i czekać na kolejny niezapomniany karnawał.
4 Responses